یک و دو

خـال به کنج لــب یکــی طرّه ی مشک فام دو

وای به حـــــال مــرغ دل دانه یـــــکی و دام دو

.
محتسب است و شیخ و من صحبت عشق در میان

از چه کنــــم مجـــابشـــان پخـتــه یکــی و خام دو

.
از رخ و زلف ای صنم روز من است همچو شــب

وای به روزگـــــار مــن روز یکــــی و شــــام دو

.
مســت دو چشم دلربــا همچو قرابــه پر ز مـی

در کف تــرک مــست بین باده یــکی و جــام دو

.
کشتـــه تیغ ابرویـــت گشتــه هـــزار همچــو من

بستــــه چشم جادویـــت میـــم یــکی و لام دو

.
وعده وصـــــــل می دهی لیــک وفـــا نمی کنی

من به جهــــان ندیده ام مـــــرد یکـــی و کام دو

.
طاهره قرةالعین

وبلاگ سبز

من شدیداً مایلم که یه جایی به یه نوعی مراتب قدردانی خودم از آق بهمن رو ابراز کنم. خداوکیل یه تنه داره کار یه تیم گردن کلفت از ژورنالیــــــــست های حرفه ای رو انجام می ده. جالب ترش به نظر من اینه که با این حجم کار، سرعت و دقت خبر رسانیش هم عالیه. مدت هاست از اینکه فقط دارم از وبلاگش استفاده می کنم (شده منبع خبری شماره یک من)، و نه قدردانی ای، بزرگداشتی، تقدیری، تشکری، چیزی، احساس وجدان درد گرفته ام.
به نظرم رسید ماها که استاد بازی های لوس و خنک وبلاگی هستیم (یادتون که نرفته: من هم به نوبه ی خودم از آرمیتا و لولیتا و سارینا و کامبیز و پژمان دعوت می کنم که بهترین خاطره شون رو از کمک مربی مهدکودک شون بنویسن)، چی میشه حالا یه جمعی از وبلاگ نویس ها هم دسته جمعی از این رفیق خستگی ناپذیرمون به یه شکلی تشکر کنن؟ نه خداوکیل چی میشه؟
شاید بشه از همه ی اهالی وبلاگستان دعوت کرد که همه با هم در یه روز خاص یه متن قدردانی رو که یه نفر از پیش آماده کرده پست کنن. در مورد انتخاب روز و متنش نظر بدین. ندادین هم ندادین. ما هیچ ابایی از دادن پیشـــــــــنهادهای «مفتش گرون» نداریم. اصولاً ما از مادر به شکل سنگی زاییده شدیم بر روی یخ.